Met mij is niets aan de hand

Ja, zo deed ik dat, mezelf en mijn energie volledig terugtrekken. Daar waar ik in die “bewuste kelder” (blog: Angst: slechte raadgever) nog gilde, stierf mijn schreeuw langzaam weg. Ik vermande mezelf steeds meer, want ik had het idee dat het beter was voor mijn omgeving (blog: Durf te voelen). Dat ik me groot en sterk moest houden en het vooral heeeeel goed moest doen. Uit angst, bang voor de afkeuring van, ja van wie allemaal? In de core energetica noemen we dat “rigide”. Het is mijn verdedigingsmechanisme, wordt ook wel overlevingsstrategie genoemd. Ik denk dan:  “oke, ik houd me mond wel”. Binnenin mij gebeurt en van alles. Mijn innerlijke strijd tussen spreek ik me uit of houd ik me mond. Laat ik iets merken of juist niet. Ondertussen ben ik uit contact. Helemaal in mezelf teruggetrokken. Dit gaat in een fractie van een seconde en lange tijd onbewust.

Kindconclusie

Dat is de conclusie die ik als kind heb getrokken. Misschien herken je het wel? Daarmee bescherm ik mezelf tegen opnieuw teleurgesteld en gekwetst worden. Door niets van me te laten zien loop ik geen risico, alles onder controle. Voor mij werkt het als een harnas, zo een die ridders in de middeleeuwen aan hadden, van gebreid staal. Er komt niets in en er gaat ook niets uit. Opmerkingen, teleurstellingen, heftige gebeurtenissen raken me amper, kan ik allemaal handelen. Goed hé!? Voelt best lekker, lijkt alsof je overal door heen fietst en die indruk geef je de ander ook. Dus niemand maakt zich druk om jou, schenkt geen aandacht aan je. Margo, die redt zich wel. In dat harnas, in het Engels klinkt het nog mooier “armoring”, zit je ook opgesloten met al je emoties. Waar je geen raad mee weet. Het gaat alle kanten op en je weet totaal niet wat je ermee moet?! Structuur en controle gaven me zekerheid, alles zo perfect als mogelijk want dan had ik houvast. Vooral extern grip houden, gezien de interne chaos. Dit koste me zoveel energie dat ook ik, weliswaar als laatste, toch een keer omviel. Zelfs een keer tot op het randje van een burnout.

Wat heeft mij geholpen en kan jou helpen:

• Als ik nu een heftig bericht krijg benoem ik het vaak wat er met me gebeurt. Sorry, zeg ik dan ik heb even tijd nodig om dit tot me door te laten dringen. Een paar keer diep adem halen en dan voel ik het pas echt binnen komen. Anders reageer ik koeltjes en houd ik bij me weg.
• Bewegen werkt voor mij ook heel goed. Me letterlijk uit dat harnas rekken en strekken. Naar buiten en wandelen, muziek op zetten en dansen.
• Ook door zaken te delen geef ik mezelf letterlijk de ruimte. Door erover te praten, het van me af te schrijven.  

Hoe kom jij uit je strakke keurslijf? 

Wat heb jij nodig om meer lucht voor jezelf te creëren? Ik ben benieuwd, laat het me weten door een reactie achter te laten. Mogelijk dat dit jou ook helpt.
Wil je meer hierover weten, vul dan het online zelfonderzoek in met een vragenlijst die je meer inzicht geeft.
Vind je het moeilijk om dit alleen te doen? Wil je wel maar lukt het niet? Ik help je graag hierbij. Dat kan individueel met het Starterstraject.