Turks Fruit is 50 geworden!

Ik was zeven toen het boek Turks Fruit verscheen. Het boek viert dit jaar haar vijftigste verjaardag. Zeven jaar later las ik het voor mijn literatuurlijst. Althans, ik deed een poging, die abrupt werd beëindigt toen mijn vader het boek onder ogen kreeg. De wereld was te klein……….Hoe haalden ze, de school, het in hun hoofd om dit boek als literatuur te zien. Hij zou de school wel eens benaderen. Oh nee, dacht ik, ook dat nog.

Doodzonde?

Hoe hypocriet! Ik, zo preuts als ik was begreep hier niets van. Schijnbaar had ik een doodzonde begaan, hoezo? Ik was van alles aan het ontdekken op gebied van erotiek en seksualiteit. Nou met dat boek kon ik mijn fantasie voeden. Volgens mij heb ik het nooit uitgelezen, teruggebracht omdat mijn vader dat wilde. Ja, zo was ik, zijn dominante gedrag maakte dat ik echt niet buiten mijn boekje ging. En dan te bedenken dat in de leesmap ook seksblaadjes zaten, zelfs in zijn nachtkastje lagen er.  Maar daar durfde ik niets van te zeggen, want in die tijdschriften keek ik natuurlijk stiekem. Onder andere hierdoor heeft seksualiteit voor mij een bijzondere lading gekregen. Jammer, want juist door intiem contact voelen we ons gelukkiger, leven we langer en gezonder.

Liefde en Contact

Ik weet als geen ander hoe belangrijk het is om in een relatie echt contact te hebben. Dat intimiteit niet voor iedereen vanzelfsprekend is. Ook dat het je leven en welzijn enorm kan verrijken. Dat is ook zo mooi aan het boek van Jan Wolkers. Dat hij ondanks, alle schunnigheden, laat zien en voelen dat het de liefde is die telt.