Contact
Sint Jozeflaan 4
5817 AC Smakt
06 22 55 63 32
margo@bolenius.nu
Die kreeg ik pas nadat ik me vrijer voelde en over mijn grenzen heen durfde te gaan. Daarvoor riepen die beelden alleen maar angst op. “Kan ik niet”, “durf ik niet”, “wat als er …….. gebeurt”. Ja, er kan natuurlijk van alles gebeuren. Het verzinnen van scenario’s kan eindeloos doorgaan. Ben eens eerlijk, hoe reëel is de kans dat het daadwerkelijk gebeurt?
Mijn dromen over de toekomst en wat ik daarin zou willen werden concreter. Ik zag het beeld daarvan echt voor me. Hoe het bord van mijn eigen praktijk ik de tuin zou staan. Op dat moment was ik zelf in traject bij een coach, werkte ik nog als hoofdassistente bij de klinische farmacie (apotheek) van het Radboud ziekenhuis in Nijmegen. Het ging natuurlijk over die eigen praktijk, op dat moment nog echt “de ver van mijn bed show”. In die periode onderzocht ik wel de mogelijkheden van mijn loopbaan en overwoog ik een carrière switch.
Ook droomde van een eigen auto, terwijl ik dagelijks van Elst naar mijn werk in Nijmegen fietste.Later vanuit Smakt, carpoolde ik. Want een eigen auto was overdreven, niet nodig vond ik want we kregen het ook zo geregeld. Was er ergens ook wel trots op om het zo lang mogelijk uit te stellen. Mijn verlangen in de koelkast te zetten!
Zo droomde ik verder. Tijdens mijn opleiding als core-energetisch therapeut ontstonden er verschillende beelden. Die van mijn eigen praktijk, inmiddels gestart en natuurlijk laten uitgroeien tot een bloeiende. Het ging door. Ik wilde ook een heus centrum oprichten met daarin allemaal mogelijkheden voor persoonlijke groei en ontwikkeling. Verschillende disciplines en allemaal complementair. Had het pand al uitgezocht waar ik dat zou willen.
Oh ja en Amerika, het land met zijn prachtige, overweldigende natuur, trok al langer mijn aandacht en daar wilde ik dolgraag naar toe. Daar had ik met mijn partner nog een hobbel te nemen. Hij zag dat niet zo zitten, dus dan moest ik wel heeeeel graag willen!!!
heb ik het bijna voor elkaar en de sterke neiging om mijn keutel in te trekken. Verzin ik tal van argumenten om het alsnog niet te doen, mezelf niet gun, het overdreven “gedoe” vind:
“dat bord in de tuin is erg wel erg groot en opvallend”
"die 2e auto, is dat wel echt nodig? Verspilling van geld en milieu”
“die reis, tja is het wel zoveel geld waard? Kun je dat niet beter houden voor slechtere tijden?”
Zo kan ik nog wel doorgaan. Herken je dit ook? De manier waarop je jezelf tekort doet. Jezelf niet gunt of als je het doet je er bijna voor “schaamt”? Bang bent voor de reactie van de ander?
Ik heb gedroomd en doe het nog steeds. Heb mijn angst overwonnen en ben zichtbaar, val op en doe wat ik graag wil. Wat anderen ervan vinden wordt minder belangrijk, kan ik toch niet beïnvloeden. Ik ga drie stappen vooruit en soms 1 of 2 terug. Ik leef en voel, deel mijn angst, twijfel en ga door.
Ik heb mijn auto, zelfs met logo. Het grote bord staat in mijn tuin. Dit jaar hebben mijn partner en ik een geweldige rondreis gemaakt in…..Amerika. Hij vond het geweldig en bedankte mij voor het doorzetten van mijn droom.
Tja, dat centrum is nog geen realiteit geworden. Wat ik wel ga doen is in Roermond starten. Na de zomer ga ik 1 dag(deel) werken in Gezondheidscentrum De Boog. Volgende keer meer hierover.
Blijf dromen en zet stappen richting datgene wat je echt graag wil. Maak jouw plaatje zo helder mogelijk voor jezelf. Alles wat je aandacht geeft groeit. Over precies een week op de ZOMER VROUWEN AVOND kun jij een eerste stap zetten. Kom en doe mee. Sorry mannen, alleen voor vrouwen!