Contact
Sint Jozeflaan 4
5817 AC Smakt
06 22 55 63 32
margo@bolenius.nu
Ik zit in mijn cockpit en houd alle lampjes en wijzers in de gaten. Blijft alles lopen zoals ik dat wil? Komt het uit zoals ik het gepland heb? Echt ik houd alles en iedereen in de gaten. Ik neem alle mogelijke scenario’s door zodat ik op alles voorbereid ben. Niets, maar dan ook niets zal mij verrassen en me voor het blok zetten. Zo weet ik altijd wat ik moet en wat ik kan verwachten. Als een leger in oorlogstijd ben ik in de hoogste staat van paraatheid, meteen klaar om aan te vallen. Super alert, ik scan alles en iedereen, weet precies wat ze doen en denken. Mijn hoofd draait op volle toeren, slurpt al mijn energie. Dat heb ik altijd zo gedaan en geeft mij zekerheid.
Aiaiai, wat gebeurt er? Dat was niet de bedoeling! Help, wat nu……..? Zucht, ik weet het niet. Hulp vragen, nee dat kan ik niet. Toegeven dat ik het niet weet, durf ik niet. Daar voel ik me te groot voor en dat betekent dat ik iets niet kan. Ik moet voor alles een oplossing weten?! Ik voel me echt voor het blok gezet. “Het niet weten” beangstigd en verlamt me, mijn spieren worden stijf en mijn hoofd voelt wattig. Wat moet ik nu kiezen? Ga ik overstag en geef ik toe dat ik het niet weet. Of blijf ik “iets” volhouden of beter gezegd mezelf groot houden? Daar sta ik dan, het niet weten voelt als groot gapend gat, een afgrond waar ik in donder en neerklap.
Dan hoor ik zachtjes fluisteren: “Margo het is niet erg als je het niet weet”. Huh, wat hoor ik nu. Natuurlijk is het wel erg. “Nee, hoor echt niet. Geloof me nu maar”. Ja, maar hoe doe ik dat dan? “Laat je helpen door vertrouwen. Dat jij nu of straks wel een oplossing weet. Of dat je geholpen wordt.” Ja, maar dat is leuk gezegd. Kan ik echt niet want ik heb het nog nooit gedaan. Wacht eens even, wat wordt er nu getriggerd in mij? Zou ik het echt niet kunnen?
Dat betekent geduldig wachten op, dit in tegenstelling tot wat ik gewend ben, handelen en actie. Pfiew, dat is vreemd. Zou het werken? Mezelf die kans geven, tijd nemen en zien wat er gebeurt. Waar ben ik eigenlijk bang voor? Vraag ik me af. En is de angst, als ik die toets aan de realiteit, daadwerkelijk nodig?
Echte angst is een intrinsieke reactie op een levensbedreigende situatie. Bang ben je vooral door jouw gedachten over deze omstandigheden. Vertrouw erop dat wanneer er echt groot gevaar dreigt de fijngevoeligheid en zintuigen van jouw lichaam je waarschuwen. Bij daadwerkelijk gevaar weet jij instinctief hoe te handelen.
Wanneer je spanning en angst voelt, haal een paar keer diep adem. Spreek je uit naar goede vriend(in), collega of partner. Denk aan eerdere vergelijkbare situaties waarin dezelfde gevoelens en gedachten speelden en hoe jij daar heelhuids doorheen gekomen bent. Het helpt je onder ogen zien dat de angst voor het niet weten en daaraan toegeven gaat over die gedachten die je hierover hebt. Excuses houden je weg bij nieuwe ongekende mogelijkheden. Kwam jij pratend ter wereld?
Om in de flow te komen, mag je meer en meer je controle laten varen. Dat is een geleidelijk proces waarin je steeds meer en beter durft vertrouwen en ontspannen. Je zult versteld staan wat het je oplevert. Rust, ruimte en vrijheid. Een ervaring die ik jou van harte gun.
Terug naar overzicht